آلودگي Battling در ريو: پروژه طولاني‌مدت است و با جوانان شروع مي‌شود.

برزيل تلاش المپيك براي حفظ آب ريو را انجام مي‌دهد. يكي از اين سازمان‌ها, استفاده از ورزش‌هاي آبي به عنوان ابزاري براي آموزش نسل آينده به عنوان ابزاري براي آموزش نسل آينده است. آندرو به مارتين‌ها مي‌گويد: " ما به آن‌ها آموزش مي‌دهيم كه شهروند خوبي باشند. " ايده اين است كه اين بچه‌ها عاشق آب خواهند شد و به نوبه خود ياد مي‌گيرند چگونه به يك مارتين‌ها, كه در سمت چپ زندگي مي‌كنند احترام بگذارند.?? جيم مك كي / nbc گفت: " شما مي‌توانيد محيط‌زيست را از قايقراني جدا كنيد, آن‌ها با هم‌كار مي‌كنند. " با وجود پيشرفت‌هايي كه در اين زمينه صورت‌گرفته است, اما اين شهر از هدفش دور شده‌است. دكتر " دا سيلوا ", هماهنگ‌كننده برنامه‌هاي زيست‌محيطي اين پروژه, مي‌گويد: " من پتانسيل تغيير را از زمان كار در آموزش مي‌بينم. " " و آموزش يك بخش اساسي از ساخت يك جامعه پايدارتر است, به طوري كه ما داراي يك خليج محافظت‌شده هستيم. " بيش از ۴۰۰۰ كودك از زمان تاسيس اين برنامه توسط برجسته‌ترين خانواده قايقراني برزيل, به اين برنامه سفر كرده‌اند.

مارتين گرائيل ، برادر وي لارس ، مدال برنز مضاعف است و برادر بزرگتر ، اكسل نيز يك ملوان موفق است.خانواده خانواده گرائيل تمام زندگي خود را به عشق خود به اقيانوس اختصاص داده اند, به قايقراني, و همچنين داشتن خليج تميزتر و دموكراتيك تر,"ماركس مي گويد. اين ترم, 400 دانش آموز ديگر ياد مي گيرند كه چگونه در خليج قايقراني كنند, بلكه در مورد چگونگي يافتن پلاستيك و ساير آلاينده ها به داخل آب هاي آن اطلاعات بيشتري كسب كنيد. آنها وقت خود را صرف قايق هاي سازگار با محيط زيست مي كنند, كه زباله ها را از سطح آب به شكم خود مي اندازد و سپس آن را درون يك دريچه مي اندازد, كه شش سال گذشته فعاليت داشته است, با استفاده از شناورها با رديابي GPS ، زباله ها را كشف مي كند. ماركز توضيح مي دهد: "ما در وقت ، بنزين و حداكثر مقدار زباله شناور جامد صرفه جويي مي كنيم." و با مسابقات قايقراني درست در گوشه و كنار ، اين فناوري توسط 10 قايق سازگار با محيط زيست كه در حال حاضر زباله ها را جمع مي كنند ، استفاده مي شود. برخي از مناطق آلوده خليج. پلاستيك و ساير زباله ها مي توانند در مسابقات قايقراني به قايق آسيب بزنند. كساني كه در Projeto Grael كار مي كنند ، پس از ترك بازي هاي المپيك ، به آينده بهتر اميدوار هستند.ماركز مي گويد: "اين مهم است كه ما از خليج گوانابارا محافظت كنيم زيرا به او احتياج داريم.". "اين ميراثي است كه طبيعت ما را رها كرده است ، بنابراين بايد به ميراثي كه مي خواهيم براي نسل بعدي ترك كنيم فكر كنيم."